چشمه چشمه زندگی

علم تعبیر

علم تعبیر، دانشی دهشی و موهبتی است و خداوند متعال آن را به اولیای خویش می بخشد و نمی توان آن را از طریق خواندن کتاب فرا گرفت اگرچه اصول و قواعد آن را می توان تا حدودی در چارچوب واژگان و نوشتار بیان نمود که ما برخی از آن را در کتاب «اصول و قواعد تعبیر خواب» آورده ایم. خانمی خواب دیده بود فردی که برای زیارت به کربلا رفته برای او آب فرات سوغاتی آورده اما وی نتوانسته از آن استفاده کند، به او گفتم شما نماز و روزهٔ قضا دارید و باید آن را بجا آورید. در زیارت امام حسین علیه السلام آمده است: «أشهد أنّک قد أقمت الصلاة وآتیت الزکاة وأمرت بالمعروف ونهیت عی المنکر»؛ کسی که نمی تواند از آب کربلا استفاده کند با توجه به آن که خواب بیننده زن است زکات بدهکار نیست و امر به معروف را نیز ترک نکرده بلکه نماز یا روزه است که از او قضا شده است. هم چنین یکی خواب دیده بود ماری به او گفت تخم مرغی برای من بینداز وگرنه تو را نیش می زنم؛ به او گفتم شما صدقه و خیراتی بدهید و بهتر است یک شانه تخم مرغ به فقیری بدهید. من در روز چهارشنبهٔ هفتهٔ بعدی که مرحوم آقای الهی قمشه ای از دنیا رفتند، خدمت ایشان بودم. ایشان خوابی دیده بود که آن را برای من نقل کرد. وی می گفت: «خواب دیدم نهج البلاغه را زیر بغل دارم و به طرف بهشت می دوم؛ یکی از من پرسید: کجا؟ گفتم: آقا امیر مؤمنان علیه السلام دارد درس می دهد؛ می روم به درس آقا برسم.» سپس ایشان افسوسی خورد و گفت: «می خواهم بعد از این بروم نهج البلاغه را بخوانم، ولی حالا دارم بر آن شرح می نویسم. این چه شرحی است که من می نویسم!» همان جا با خود گفتم: من دیگر ایشان را نمی بینم؛ چرا که بر اساس تعبیری که از خواب ایشان داشتم، دریافتم آن عالم ربانی به زودی از دنیا می روند. آن‌گاه ایشان را بوسیدم. وی ناراحت شد و گفت: «چرا؟! چیه!» گفتم: هیچ آقا! هوس کردم شما را بیش‌تر ببوسم، دلم تنگ است و چیز دیگری نگفتم. من آن روز به قم آمدم و در همان هفته پیکر مطهّر ایشان را به قم آوردند.